Column week 49-2025

De sjoeanste tied van ’t jaor

Het liefst had ik deze column in dichtvorm geschreven. Ik zit nog helemaal in de dicht-modus. De Sint verzocht mij om een twintigtal gedichten te schrijven, zodat Hij, de Goedheiligman, deze dan bij de cadeautjes kon voegen. En zo goede sier kon maken bij de ontvangers. Want mijn naam vind je nergens terug onder dat gerijmde. Ze worden ondertekend met: “Piet-cuisine”(voor bij een cadeau voor de keuken), “Piet-met-de-Hollandse-slotzin”(bij een in het Limburgs geschreven gedicht, waarbij die laatste zin niet rijmde in het Limburgs),”Zeup-Piet” en “Flessebeer-Piet” (bijgevoegd cadeau is duidelijk, neem ik aan) , “Padel-Piet” (bij bijvoorbeeld padelballen) en natuurlijk “Pietje-Paniek” (bij een puzzel). Dus: mocht je een cadeau ontvangen hebben met een gedichtje met één van deze pseudoniemen ondertekend, dan weet je wie de echte auteur is. Ja, ik lijd in stilte. Maar de kracht van de pen is groot. (Ik noem het wel gedichtjes. Het zijn meer rijmelarijtjes. Stelt eigenlijk allemaal niks voor. Het mag geen naam hebben.) Maar goed; de Sint heeft zijn biezen gepakt en zijn makkers zonder veel geraas op het vliegtuig naar Spanje gezet. Nu kunnen wij ons op het volgende feest gaan voorbereiden: Kerstmis. Ooit was het een simpel en mooi feest met kerstboom, kerstkribke, kaarsjes, engeltjes en kerstkransjes. Beginnen met de nachtmis, worstenbroodjes bij thuiskomst en even op bezoek bij opa en oma. Ik vervloek Haddon Sundbloom ieder jaar weer! De man, die voor de Coca-Cola-reclame, die dikke Ho-Ho-Ho-er in zijn belachelijke outfit heeft bedacht. Ho-Ho-Ho. Ik kan er niet mee lachen. Maar het ergste is nog dat die zogenaamde Amerikaanse traditie, sindsdien over de oceaan naar ons toegewaaid is. Met orkaankracht. Orkaan Santa komt eraan. Ren voor je leven! Hij probeert onze Sint weg te blazen. Maar alsnog lukt het hem niet. Ondanks Santa, ondanks de Pieten-discussie: Sint houdt stand! Bij de intocht van de Goedheiligman in Häör twee weken geleden was de Postkoets te klein. Volle bak. Gelovigen en ooit-geloofd-hebbenden, die samen een feestje maken voor en mét de Sint. Mooi is dat! Morgen pas ga ik een kerstboom uitzoeken. Natuurlijk pas als de Sint het land uit is. En die boom blijft staan tot en met Driekoningen. Tegen die tijd is deze wel ‘uitgeruiseld’ en zit mijn tapijt lekker vol naalden, die zo fijn in je (blote) voeten blijven prikken. Nog weken lang, ondanks geregeld stofzuigen. Na de Kerst vieren we oud en nieuw. Dit jaar nog met legaal vuurwerk. Tenminste als er tegen het einde van het jaar nog vuurwerk over is, want het knalt nu al iedere avond in het dorp. December is toch wel de mooiste maand van het jaar. Of zoals onze Amerikaanse vrienden zeggen: “the most beautiful time of the year”.

Alvast sjoean daag gewinstj!

Harrie, zunjig 7 december 2025