Column week 16-2025
Arno Walraven en Harrie Maessen. Twee echte Häörder mannen zullen op toerbeurt iedere week een column schrijven op deze website. Iets over de actualiteit in de wereld, in Horn. Iets over wat ze bezig houdt. Een frisse kijk in de toekomst of een grijze blik naar het verleden. Het kan allemaal voorbij komen. Ik geef ze hier de vrije hand om hun verhaal te doen en wens u veel leesplezier.
 |
| Arno Walraven |
Krijgsmacht
Een wapenfabriek op 30 kilometer bij ons vandaan, het leger van 70.000 naar 200.000 vrouw- en manschappen. We zijn één mensenleven bevrijd van oorlog en terreur en de wereld is opnieuw een brandhaard. Waanzin. De mens lijkt wel een geharnaste aap met een hersenafwijking! In mijn jeugd bestond dienstplicht. Ik ging op keuring in de veronderstelling te moeten dienen. Tot mijn verrassing was ik buitengewoon dienstplichtig, oudste zoon van een overleden vader, kostwinner. Alhoewel mijn moeder werkte! De ontwikkelingen op het gebied van bewapening zijn beangstigend. Moordwapens zijn binnen handbereik. Zwaar geschut. Dat ík meer verleden heb dan toekomst, is evident. Maar ik hoop toch zeer dat dat voor jonge mensen met toekomstdromen anders is. Ik had ze ook toen ik een jaar of negentien was. Wie niet? En nog, zij het iets bescheidener. Je wordt stilaan realist. Een mensenleven is in toenemende mate onderhevig aan inflatie, is steeds minder waard. Opkomende agressie, gebrek aan respect, onverschilligheid zijn er debet aan. Dan voelt het goed als de samenleving rondom je, the inner circle van gezin, familie, kennissen, ons dorp goed functioneert. Dat de Postkoets met veel enthousiasme is heropend en de nieuwe ondernemers met een goed gevoel gestart zijn. Dat onze voetbalclub het goed doet, dat er toneelvoorstellingen zijn, dat er muziek in de samenleving zit. Paasconcerten in de kerk en Postkoets. Sylvia en de muzikanten hebben vast iets lekkers in petto. Een mens heeft niet veel nodig. Wat liefde, wat zekerheid, vertrouwen, een arm om je heen voor wie die nodig heeft. Leefbaarheid zit in verbinding tussen mensen. De omgeving van de mens is de medemens, zegt Jules Deelder. Toen Puil van Kläös Vastelaovesprins was, maakte ’t Leger van Kläös het dorp “onveilig”. Een “leger” dat vriendschap, plezier, flauwekul uitstraalde, dat niet onderdeed voor het enthousiasme van de Prins zelf. Paasmaandag vindt traditioneel het koningschieten plaats. De schutters vormen welbeschouwd mét de handboogclub ook een soort leger, de meest bewapende alliantie van ons dorp. Van enige agressiviteit of vijandigheid is geen sprake. Vechten voor het bestaan hoeft de vereniging niet. Ze “houdt zelf de broek op”. Neem eens een kijkje Aan de Heys, proef die heerlijke sfeer, kies (paas)eieren voor je geld. Toen de zustervereniging uit Beegden door diefstal zonder schuttersbuks kwam te zitten, was onze schutterij de eerste die het Beegdense gilde een vervangende buks aanbood. Verbroedering over de dorpsgrenzen heen. Ontken de dreiging van een oorlog door machtswellustelingen, heersers, ruziezoekers niet, maar koester vooral de kleine vrede dicht bij huis. Maak van het gewone iets bijzonders. Geniet van alledaagse dingen, zoals Leo Vroman in een ontwapenend gedicht doet:
Arno Walraven, Pasen 2025